Püsküllü

Bu yazıya en uygun başlığın bu olduğunu düşünüyorum: Püsküllü. Sadece şaldaki püsküllerden değil tabi. Malumunuz eşarp sever bir insanımdır. (Bir de elbisesever, bir de eteksever ve.... uzar gider....) Neyse ben uzatmayayım yine de. Bu sefer değişik şallar deneyeyim dedim, hani şu "dolama şal" modelleri falan. Bir hevesle aldım, şal kolay takılıyor zaten deyip umursamadım. Ya hu ne şalmış yarım saat uğraş uğraş bir şeye benzetemedim. Saat kavramında abartı yok, hazırlanmam tam 1 saat sürmüş. Eşim, oturup ağlayacaksın, gitmiyorum diyeceksin diye bekledim derken beni ne kadar iyi tanıdığını da göstermiş oldu.  Sinirden ağlamam an meselesiydi. Geç kalmış olmanın verdiği stresle iyice elimde dolandı durdu. Baktım olmuyor bu halde olduğu kadar dedim. Niye beni bu kadar üzdüysen pembe şey, halbuki ne tatlıydın görünüşte. Ama adına layıkmış, tam bir püsküllü....

Ceketime gelirsek, mutluluk sebebim, kendileri XSmall olur :) Tamam o kadar da zayıflamadım ama psikolojik etkisi paha biçilemez. Önü kapanıyor, modeli bu şekilde de görün istedim. Önü kapalı kullanmayı tercih ettim ben. Tek sıkıntısı boyu, ara boy kalması iyi olmadı ama, boyumu kesti.

Şaldaki püsküle ek bir de bu ayakkabılar... Bu kış ayağımdan çıkarmayacağım bir parça. Topuğu az, rahat, siyah, her şeyle gider. Sevdiğim parçaları paralanana kadar giyme huyum kurusun.

Ayakkabılar buradan

Ceketim buradan

Ve bir hikayenin daha sonuna gelmişken, bu mutlu tabloyla veda edelim. Her geçen gün büyüyen, cıvıldayan, taklalar atan, emekleyen, tutarak yürümeye çalışıp düşen bir Ali Hamzamız var... Ve onun peşinden tüm gün koşturan, arada bir böyle sakin ortam bulunca mutlu olan annesi var... 

Rabbim herkese böyle mutluluklar nasip etsin, kimsenin kucağı boş kalmasın, gülen yüzü solmasın... Allah'a emanet...